İçtihat Bülteni’nden edinilen bilgiye nazaran, Aile Mahkemesi’ne müracaat eden Y.B., eşi O.B.’den boşanmak istedi. Davacı bayan, evlilik birliği kurulduktan sonra davalının küfür ve hakaret ettiğini, sadakatsiz davrandığını, toplum içerisinde küçük düşürücü kelam ve hareketlerde bulunduğunu öne sürdü.
500 BİN TL MANEVİ TAZMİNAT ÖDEMESİ!
Davalı koca O.B.’nin daima boşanma isteğini lisana getirdiğini ileri sürerek tarafların boşanmalarına, 6 bin TL tedbir-yoksulluk nafakası ile 500 bin TL maddi, 500 bin TL manevi tazminat ödenmesine karar verilmesini talep etti. Davalı koca O.B., tüm savları inkâr etti. Kendisinin birinci, davacının ise ikinci evliliği olduğunu, davacının evliliğin birinci gününden itibaren maddi taleplerde bulunmaya başladığını, düğünün çabucak akabinde takılan takıları bozdurarak banka hesabına yatırdığını lisana getirdi. Mahkeme; tarafların birlikte aldıkları karar ile başka yaşamaya başladıkları, erkeğin eşinin işi ve geliri olmadığını bildiği hâlde kredi kartlarını iptal ettirdiği, masraflarını karşılamadığına dikkat çekti. Boşanmaya sebep olan olaylarda erkeğin tam, bayanın ise kusursuz olduğu gerekçesiyle tarafların boşanmalarına, bayan eş faydasına bin TL tedbir-yoksulluk nafakası ile 20 bin maddi tazminat ödenmesine, manevi tazminat talebinin ise davacının kişilik haklarına atak teşkil eder nitelikte kusurlu bir davranışın varlığı ispatlanamadığına hükmetti.
Kararın temyiz edilmesiyle devreye giren Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, kredi kartı iptal ettirmenin kişilik haklarına akın niteliğinde olduğuna hükmetti. Dava evrakını yine kıymetlendiren Aile Mahkemesi, birinci kararında direndi. Davacı bayan bu kararı da temyiz edince devreye bu sefer Yargıtay Hukuk Genel Konseyi girdi.
İPTAL ETTİREN KOCA KUSURLU BULUNDU
Emsal nitelikte bir karara imza atan Yargıtay Hukuk Genel Konseyi, karısının kredi kartını iptal ettiren kocayı kusurlu buldu,. Kararda şu sözlere yer verildi: “Eşinin işi ve geliri olmadığını bilen erkeğin, bayanın kullanmakta olduğu kredi kartlarını iptal ettirdiği, masraflarını karşılamadığı, bu nedenle kendisini arayan kayınvalidesine ‘manyak karı’ dediği anlaşılmaktadır. Boşanmaya sebep olan olaylarda erkek eşin tam, bayan eşin ise kusursuz olduğu noktasında mahallî mahkeme ve özel daire ortasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Bu açıklamalar ışığında somut olay incelediğinde, erkeğin kusurlu davranışları nedeniyle bayanın kişilik haklarının hücuma uğradığı bariz olup, davacı bayan faydasına manevi tazminata karar edilmemesi bozmayı gerektirmiştir. O hâlde, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Yargıtay 2. Hukuk Dairesi bozma kararına uyulması gerekirken evvelki kararda direnilmesi yöntem ve yasaya terstir. Mahkeme kararının bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”